Hipoteka to ograniczone prawo rzeczowe ustanowione na nieruchomość, w celu zabezpieczenia oznaczonej wierzytelności, wynikającej z określonego stosunku prawnego, na mocy którego wierzyciel może dochodzić zaspokojenia z nieruchomości bez względu na to, czyją stała się własnością i z pierwszeństwem przed wierzycielami osobistymi właściciela nieruchomości. Oznacza to, iż zbycie nieruchomości przez dłużnika nie narusza prawa wierzyciela hipotecznego – może on dochodzić zaspokojenia od kogokolwiek, kto stanie się właścicielem lub użytkownikiem wieczystym nieruchomości. Wierzyciel rzeczowy może dochodzić zaspokojenia z nieruchomości przed wierzycielami osobistymi właściciela nieruchomości.

 

Przedmiotem hipoteki może być także użytkowanie wieczyste wraz z budynkami i urządzeniami na użytkowanym gruncie stanowiącymi własność użytkownika wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, wierzytelność zabezpieczona hipoteką.

 

W przypadku, gdy dłużnik nie wykona swojego zobowiązania, zaspokojenie wierzyciela hipotecznego następuje w drodze sądowego postępowania egzekucyjnego. Wierzyciel hipoteczny w celu uzyskania swojej należności musi złożyć pozew przeciwko właścicielowi nieruchomości, uzyskać wyrok sądu, który po zaopatrzeniu w klauzulę wykonalności, stanie się tytułem wykonawczym.